ปากบอกว่าฮักแต่หลอยอักคุยคนอื่น
ปานหมื่อดินปืน หัวใจเจ้าซ่างดำ
หวานปากหม้อ ตั๋วล่อกันหน่ำๆ
สิตายนำคือคนฮักจริง
ติ้งลิงติ่ง ตาใสปิ่งลิ่งปานตาแมว
ซื่อๆ แบ๋วๆ อีหลีแล้ว..ฮ้ายกว่าเสือ
บ่เอาหูโต่ง ไผเตือนว่าเป็นเหยื่อ
บ่เคยเซื่อคำเว้าไผ่
จนมาเห็นกับตาจนพาใจมาเจ็บ
ฉีกบ่มีหม่องเย็บ หัวใจที่ให้เจ้า
เว้ากะเว้าบ่ได้ จนมาพ้อจังๆ
เจ็บปานถืกตีนถั่ง อุกอั่งปานผีบ้า
คิดว่าเขาสิฮำฮอน
อ้อนวอนด้วยหยดน้ำตาเขาฮอดบ่หัวซา
เง้าหน้าแม้แต่น้อย
ยามได๋มึงสิส่องซอด เขาฮอดบ่แคร์จักหน่อย
ใช้สมองน้อยๆ คิดเบิ่งคักๆ เขายังฮักมึงบ่
คำว่าฮักมันเกิดจากคนสองคน
แต่ใจที่ทุกข์ทนมันเกิดจากคนสองใจ
เจ็บแล้วสิจื่อ สิเซาซื่อบื้อ
เซางมงาย เซาเป็นควายให้เขาจูง
จนมาเห็นกับตาจนพาใจมาเจ็บ
ฉีกบ่มีหม่องเย็บ หัวใจที่ให้เจ้า
เว้ากะเว้าบ่ได้ จนมาพ้อจังๆ
เจ็บปานถืกตีนถั่ง อุกอั่งปานผีบ้า
คิดว่าเขาสิฮำฮอน
อ้อนวอนด้วยหยดน้ำตาเขาฮอดบ่หัวซา
เง้าหน้าแม้แต่น้อย
ยามได๋มึงสิส่องซอด เขาฮอดบ่แคร์จักหน่อย
ใช้สมองน้อยๆ คิดเบิ่งคักๆ เขายังฮักมึงบ่
จนมาเห็นกับตาจนพาใจมาเจ็บ
ฉีกบ่มีหม่องเย็บ หัวใจที่ให้เจ้า
เว้ากะเว้าบ่ได้ จนมาพ้อจังๆ
เจ็บปานถืกตีนถั่ง อุกอั่งปานผีบ้า
คิดว่าเขาสิฮำฮอน
อ้อนวอนด้วยหยดน้ำตาเขาฮอดบ่หัวซา
เง้าหน้าแม้แต่น้อย
ยามได๋มึงสิส่องซอด เขาฮอดบ่แคร์จักหน่อย
ใช้สมองน้อยๆ คิดเบิ่งคักๆ เขายังฮักมึงบ่